STRIJEN – De negende etappe van de Dakar 2012 was voor Peter van der Kolk pas zijn veertiende etappe in totaal, nadat hij vorig jaar voortijdig naar huis moest. Van der Kolk heeft het gevoel dat hij nu pas in de gaten krijgt hoe het spel werkt. “Ik begin het nu te leren. Het begint nu meer op rijden te lijken dan op alleen maar scheppen.”
Van der Kolk heeft zich er inmiddels bij neergelegd dat een klassering niet het belangrijkste is. “Als ik aankom in Lima, vraagt er niemand of ik vijftigste of zeventigste ben geworden. Aankomen en leren zijn nu het doel. Je kunt niet in je eerste of tweede Dakar een resultaat neerzetten, al blijft dat wel de uitdaging.”
Mike van Eikeren en Pieter van Kruijsdijk hadden geen onaardige dag. Alleen de uitlaat reden ze er onderuit. ,,Het was net een tractor.’’
Het eerste deel van de ruim 630 kilometer lange etappe was niet leuk, het tweede deel wel. Van Eikeren had zijn minute of fame: ,,Op een gegeven moment haalden we Nasser Al-Attiyah in alsof ie stilstond. Alleen stond hij ook echt stil. Dat was dan weer jammer.’’ Het was een overleefdagje, vond Van Eikeren, die spontaan een hekel kreeg aan trucks. ,,Die jongens zijn ’s avonds met een biertje erbij reuze aardig, maar op de proef moet ik er niets meer van hebben. Wat een zootje maken die ervan.
Ik haalde er vier in, op haren en snaren, en zodra we in het fesh-fesh kwamen, kwamen ze weer voorbij blazen. Alles weer in het stof. ’’Van Eikeren had gelukkig minder last van stof in de auto dan de dag ervoor. ,,We hebben het lek boven. Er zat ergens een gat in het bodywork. Nu dat is gedicht, hebben we nergens meer last van.’’
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
