Het is koud buiten en het regent dat het giet.
De kleinste maakt lieve geluidjes en legt zijn kopje tegen me aan.Het is stil in huis en donker.Een paar dagen eerder was ik op verjaardagsvisite bij een vriendin van me.
We hadden elkaar iets meer dan een week niet gezien en hadden nieuwtjes uitgewisseld en helemaal op de hoogte van het wel en wee van iedereen ging ik weer naar huis.Daar aangekomen zag ik twee gezichten samenzweerderig en met een plan naar elkaar kijken.
Mijn vriend en dochter waren het ineens akelig met elkaar eens en hadden iets wat ze me wilden laten zien.
‘Kom eens kijken, zei P. Ik moet je iets laten zien.’
‘Nee he, jullie hebben die pups gezien!’ Ik wist het gelijk!
Een dag eerder zag ik ze, via via op een foto, te schattig natuurlijk maar niet voor ons.
We hebben al een hond én twee katten.
Zodra de temperatuur onder de twintig graden zakt ga ik in stand chagrijnig en probeer niet meer naar buiten te komen voor het augustus is en korte broeken weer.
Een hond betekent heel veel werk en buiten lopen, veel buiten lopen.
Oók als het regent en ook als het koud is en hard waait.
‘Maar, vind je ze niet leuk dan?’
Natuurlijk vind ik ze leuk, hartstikke leuk.
Alle dieren die klein zijn zijn leuk. (op de afdeling insecten na dan, die zijn alleen leuk als ze vooral ver uit mijn buurt blijven.)
Maar kleine dieren worden groot en snel ook.
Zijn ze dan ook nog zo schattig en is iedereen dan ook zo toegeeflijk en bereid om ermee buiten te gaan lopen?
‘Echt, je hoeft er écht bijna niks aan te doen.’ Aldus mijn dochter die me met met haar blauwe ogen slijmerig zat aan te kijken.
‘Je mag mij wakker maken en ik spring gelijk uit mijn bed en laat hem uit, ik beloof het!’
Geloof je het zelf?
Een puber die gelijk uit bed springt als het een uur of zes in de ochtend is en het vriest en het is nog donker?
Ik denk dat ze de voorpagina van de krant haalt als het zover is maar dat hou ik maar even voor me.
Wil de stemming niet verpesten zeg maar.
‘Ze hebben hele lieve ouders en moet je kijken hoe mooi ze zijn. En het is een slimme hond, zag ik gelijk op de foto.’ Dit is P die mijn bezwaar snel ziet afbrokkelen.
‘Hoe moet het dan met Jim en de katten?’ Ik sputter wat, tegen beter weten in.
‘Dat komt heus wel goed.’
‘Het is alleen maar beter voor hem. Leeft ie wat van op en kunnen ze leuk samen spelen.’
Een verloren zaak, ik voel het met rasse schreden aankomen.
‘Ik weet het niet hoor…. straks werkt het niet en is iedereen gehecht aan het beestje en…..’
Laatste stuiptrekking.
Dus nu zit ik hier, het is half vijf in de ochtend en iedereen slaapt nog.
Jack, zo heet hij dus, ligt samen met Jim aan mijn voeten te slapen.
Hij is net buiten in de kou en regen gezellig wezen plassen terwijl Jim me nog net niet heel hard uit stond te lachen.
Piepen kan hij en hard ook!
Tegen beter weten in bleef ik nog heel even liggen, in de hoop dat hij misschien weer stil werd en mij tot een uur of zeven zou laten slapen.
De rest van het huishouden sliep nog of deed net alsof.
Wat de katten niet voor elkaar kregen toen ze nog kitten waren had Jack binnen een dag voor elkaar.
Al stoeiend een gat in de gordijnen maken.
Af en toe een ongelukje binnen. (gelukkig hebben we een stenen vloer)
Mijn sloffen liggen steeds ergens anders en soms zie je me door het huis rennen om er eentje uit zijn snufferd te trekken. (vind ie leuk en krijgt hij gelijk zijn beweging)
Jim heeft zijn grom weer uit zijn binnenste tevoorschijn gehaald en zucht best vaak.
De katten zijn met de noorderzon vertrokken, het laatste wat ik van ze zag was de dikke staart die door het kattenluikje schoot.
Ik breek steeds mijn nek over twee honden waarvan de één nog meer aandacht verdient dan de ander en die vooral het liefst voor mijn voeten huppelen.
Even een boodschap doen gaat niet meer want iedereen wil horen hoe het met dat poepie gaat wat ze op de sociale media hebben gezien. (ik wist niet dat ik zoveel mensen kende!)
Maar wat is ie leuk en wat is ie lief en wat smelt ik als zijn puppyoogjes me aankijken en wat heeft ie een lekker kontje. (Dat laatste is een grapje. Maar wel waar!)
Ik hoop dat ik straks nog even kan slapen voor Jack weer naar buiten moet om zijn ding te doen.
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
