Het is een druilerige zondag, de wind giert rond het huis en de ramen zijn nat van de regen die er hard tegenaan valt.
Overal op straat liggen takken en grote plassen.
De lucht is grijs, net als mijn humeur.
Al een uur zit ik naar mijn beeldscherm te staren.
Er staat een onbeschreven blad op.
Aan Jasper heb ik beloofd om iedere zondag een stukje te schrijven.
Het zou over Strijen gaan, wat ik er leuk vind en wat minder leuk.
Als je er over na moet denken is het best een moeilijk onderwerp.
Want als ik op ga schrijven wat ik leuk vind en wat niet, is dat mijn persoonlijke mening.
Ik hou het graag gezellig, mijn hoofd staat niet naar een vervelende discussie.
De geschiedenis van Strijen, dat boeit me op de één of andere manier wel.
Niet te lang want het kind in mij is principieel tegen alles wat op school lijkt en geschiedenis hoort daar ook bij.
Maar toch….
De Franken vergaderden in de vijfde eeuw al in Streona, tegenwoordig beter bekend als Strijen.
Waar zouden die Franken over vergaderd hebben toen?
‘We hebben de Romeinen verjaagd uit Zuid-Holland, zitten er nu en wel gebied gaan we nu veroveren?’
Zaten ze gezellig op een kleedje bij de rivier ‘de Striene’ tijdens dat vergaderen?
Want er werd geheerst door vrouwe Geertruida dus was het vast op een mooie plek waar de toekomstplannen besproken werden.
Even later kijk ik op Wikipedia en zie dat het hele verhaal waarschijnlijk niet eens waar is.
Een verzinsel uit 1600 : ‘Het verhaal moest in de tachtig jarige oorlog aannemelijk maken dat het westen van Noord-Brabant, voordat het onderdeel werd van het hertogdom Brabant, al eeuwen een zelfstandig graafschap was, samen met een deel van het graafschap Holland.
Wist u trouwens dat Strijen vroeger vijf molens had?
Ik niet.
Jammer dat ze er allemaal niet meer zijn.
Het meest spannend vind ik het feit dat er vlakbij de Anthonie Voordendag brug een galgenveld is geweest.
Op de plek waar nu vredig schaapjes grazen werden vroeger misdadigers ter dood gebracht aan de galg.
Dat is toch een raar idee?
Dat je een stukje gaat fietsen met je kinderen en zomaar op een braak stuk grond zoiets afschuwelijks tegenkomt?
Ik kan me er niks bij voorstellen, gelukkig.
Toch, sinds ik weet dat het er geweest is, denk ik er aan als ik er langs rij en vraag me af of daar nog ‘iets’ van is blijven hangen.
Gebeurt daar ‘s avonds weleens iets onverklaarbaars als het donker is?
Springen schapen soms ineens een stukje om of kijken naar boven terwijl er niks te zien is?
Zou ik er gaan slapen in een tentje nu ik weet dat het daar vroeger niet zo gezellig was?
Ik las het nota bene in de wachtkamer van de tandarts, daar lag een boekje van de oudheidkundige vereniging van Strijen.
Van de controle in de stoel van de tandarts heb ik niks gemerkt, was ineens benieuwd naar wat voor spannends er nog meer in Strijen gebeurd was, lang voor ik geboren werd.
Ineens is het twee uur later, de zon schijnt en mijn stukje voor Jasper is klaar.
Een fijne zondag nog, ik ga nog even verder spitten in de geschiedenis van Strijen.
Een column van Mary Romijn
Bronnen: Wikipedia, Oudheidkundige vereniging van Strijen en Strijen in oude ansichten. Foto Mary Romijn Fotografie
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
